Trifas 200 tabl. 0,2 g 20 tabl. LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
Trifas 200 tabl. 0,2 g 20 tabl. LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
DZIAŁANIE: Torasemid działa saluretycznie, co polega na hamowaniu wchłaniania zwrotnego jonów sodowych i chlorkowych w nerkach.
ZASTOSOWANIE: Lek TRIFAS 200 stosuje się: W zapobieganiu obrzękom oraz leczeniu obrzęków i przesięków w przebiegu niewydolności serca. Lek jest przeznaczony wyłącznie do stosowania u pacjentów z ciężką niewydolnością czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 20 ml/min., stężenie kreatyniny większe niż 6 mg/100 ml) w celu zachowania diurezy, w przypadku wystąpienia obrzęków, wysięków, wysokiego ciśnienia tętniczego krwi i (również u pacjentów dializowanych, jeśli diureza resztkowa wynosi więcej niż 200 ml/dobę).
INTERAKCJA: Należy zawsze poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które wydawane są bez recepty. Stosowanie leku TRIFAS 200 z poniższymi lekami, prowadzi do następujących interakcji: Inhibitory konwertazy: Torasemid nasila działanie innych leków obniżających ciśnienie krwi, zwłaszcza inhibitorów konwertazy. Podawanie inhibitorów konwertazy jednocześnie, lub bezpośrednio po leczeniu torasemidem, może spowodować gwałtowne obniżenie ciśnienia krwi; Glikozydy naparstnicy: Zmniejszenie stężenia potasu, spowodowane przez torasemid, może nasilić działania niepożądane ze strony, jednocześnie stosowanych, glikozydów naparstnicy; Leki przeciwcukrzycowe: Torasemid może osłabiać działanie leków przeciw-cukrzycowych; Probenecid i niesteroidowe leki przeciwzapalne: Probenecid i niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą hamować moczopędne i przeciwnadciśnieniowe działanie torasemidu; Salicylany: W przypadku stosowania dużych dawek salicylanów, torasemid może nasilać ich działanie toksyczne na ośrodkowy układ nerwowy; Antybiotyki aminoglikozydowe i cisplatyna: Szczególnie w przypadkach leczenia dużymi dawkami torasemid może nasilać oto- i nefrotoksyczne działanie antybiotyków aminoglikozydowych oraz cisplatyny; Teofilina i leki zwiotczające: Torasemid może również nasilać działanie teofiliny oraz działanie zwiotczające mięśnie leków o działaniu kuraryzującym; Leki przeczyszczające oraz mineralo- i glikokortykoidy: Leki przeczyszczające oraz mineralo- i glikokortykoidy mogą zwiększać utratę potasu powodowaną przez torasemid; Sole litu: Jednoczesne leczenie torasemidem oraz solami litu, może powodować zwiększenie stężenia litu w surowicy i w ten sposób nasilać działanie, również niepożądane, soli litu; Aminy katecholowe: Torasemid może zmniejszać naczyniokurczące działanie amin katecholowych; Kolestyramina: Jednoczesne stosowanie kolestyraminy może osłabiać wchłanianie podanego doustnie torasemidu, a przez to zmniejszać skuteczność jego działania.
PRZECIWWSKAZANIA: Kiedy nie stosować leku TRIFAS 200: w przypadku alergii (nadwrażliwości) na torasemid lub leki o zbliżonej budowie chemicznej (pochodne sulfonylomocznika); w niewydolności nerek (z bezmoczem) i w zaburzeniach czynności wątroby (stan przedśpiączkowy i śpiączka wątrobowa); w zaburzeniach gospodarki wodno-elektrolitowej (zmniejszenie objętości krwi krążącej, stężenia sodu i potasu we krwi); w przypadku niskiego ciśnienia krwi; w zaburzeniach opróżniania pęcherza moczowego (np.: spowodowanych przerostem gruczołu krokowego); w okresie karmienia piersią; u dzieci poniżej 12 roku życia; u pacjentów z dną moczanową; u pacjentów z niektórymi zaburzeniami rytmu serca; u pacjentów z zaburzeniami równowagi kwasowo-zasadowej; u pacjentów stosujących jednocześnie sole litu lub niektóre antybiotyki, takie jak: aminoglikozydy, cefalosporyny; u pacjentów z zaburzeniami morfologii krwi, np.: małopłytkowość lub niedokrwistość u pacjentów bez zaburzeń czynności nerek; u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek spowodowanymi związkami nefrotoksycznymi; u pacjentów z prawidłową lub tylko umiarkowanie i upośledzoną czynnością nerek (klirens kreatyniny od 30 ml/min. i/lub stężenie kreatyniny w surowicy poniżej 3,5 mg/100 ml); u pacjentów z klirensem kreatyniny od 20 do j 30 ml/min. i/lub stężeniem kreatyniny w surowicy od 3,5 do 6 mg/100 ml.
DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE: Jak każdy lek, lek TRIFAS 200 może powodować J działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane i nie wymienione w ulotce, należy powiadomić lekarza lub farmaceutę. Zaburzenia serca /równowaga wodno-elektrolitowa: Zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, zwłaszcza hipowolemia, hipopotasemia i/lub hiponatremia, o nasileniu zależnym od dawki i czasu trwania leczenia. W rzadkich przypadkach ? występowanie zasadowicy metabolicznej. W pojedynczych przypadkach, zwłaszcza na początku leczenia, mogą wystąpić bóle i zawroty głowy, zmęczenie, osłabienie i kurcze mięśni. Szczególnie w przypadkach dużej utraty płynów i elektrolitów, spowodowanej zwiększoną diurezą, może wystąpić obniżenie ciśnienia krwi, stan dezorientacji, a w indywidualnych przypadkach: zakrzepica, niedokrwienie mózgu, niedokrwienie mięśnia sercowego mogące spowodować zaburzenia rytmu, dusznica bolesna, zawał mięśnia sercowego oraz omdlenia. Zaburzenia żołądka i jelit: Sporadycznie mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo- jelitowe, np.: utrata łaknienia, ból żołądka, nudności, biegunka, zaparcie. W pojedynczych przypadkach może też wystąpić zapalenie trzustki. Zaburzenia nerek i dróg moczowych U pacjentów z zaburzeniami oddawania moczu, np.: z powodu znacznego powiększenia gruczołu krokowego, zwiększona diureza może prowadzić do zalegania moczu i rozciągania pęcherza moczowego. Rzadko może wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Opisano pojedyncze przypadki zwiększonego stężenia kwasu moczowego i glukozy we krwi, jak również, zwiększenie stężenia lipidów (trójglicerydów, cholesterolu). Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Obserwowano pojedyncze przypadki zwiększenia aktywności niektórych enzymów wątrobowych (GGT). Zaburzenia krwi i układu chłonnego W rzadkich przypadkach dochodzi do zmniejszenia liczby erytrocytów, leukocytów i płytek krwi. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Rzadko występują skórne reakcje alergiczne, np.: świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło. W pojedynczych przypadkach mogą też wystąpić reakcje alergiczne. Inne: W rzadkich przypadkach występuje suchość w ustach i parestezje, a także zaburzenia widzenia. W pojedynczych przypadkach obserwowano szum w uszach i utratę słuchu.
DAWKOWANIE: Lek TRIFAS 200 należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości, należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Dawkowanie powinno być ustalane indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od stopnia niewydolności nerek. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, leczenie należy rozpoczynać od 1/4 tabletki leku TRIFAS 200 na dobę, co odpowiada 50 mg torasemidu. W razie niedostatecznej diurezy, dawka może być zwiększona maksymalnie do 1 tabletki na dobę, co odpowiada 200 mg torasemidu. Sposób podawania: Tabletki należy przyjmować rano, połykać w całości popijając niewielką ilością płynu. Pokarm nie wpływa na dostępność biologiczną produktu. Dzielenie tabletek: Nacięcie tabletki w kształcie krzyża ułatwia jej podzielenie. Tabletkę można łatwo podzielić na dwie lub cztery części, co umożliwia dawkowanie zgodnie z indywidualnymi wymaganiami. Tabletkę należy położyć na twardej powierzchni, a następnie złamać ją naciskając tabletkę jednym kciukiem po prawej, a drugim kciukiem po lewej stronie linii podziału. Ćwiartki tabletki można uzyskać przełamując połówki w identyczny sposób. Czas stosowania: O długości terapii decyduje lekarz prowadzący. Nie należy zmieniać dawkowania lub przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem. UWAGA: Leczenie preparatem TRIFAS 200 powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarską. Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku TRIFAS 200: Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku TRI¬FAS 200, może spowodować nasiloną diurezę z utratą płynów i elektrolitów. Niekiedy występują: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, senność, stan splątania, objawowe niedociśnienie, zapaść krążeniowa. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Brak jest swoistego antidotum. Na ogół, objawy zatrucia ustępują po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu leku z jednoczesnym podaniem pacjentowi płynów i elektrolitów. Należy prowadzić stałą kontrolę równowagi wodno- elektrolitowej! Pominięcie zastosowania leku TRIFAS 200: Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Należy kontynuować przyjmowanie leku zgodnie z zaleceniami lekarskimi. Przerwanie stosowania leku TRIFAS 200: W żadnym przypadku nie powinno się zmieniać lub przerywać leczenia zaleconego przez lekarza bez uprzedniej konsultacji.