Concoram (10 mg+10 mg) x 30tabl. .LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
Concoram (10 mg+10 mg) x 30tabl. .LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
DZIAŁANIE: Concoram jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, jako zamiennik u chorych, u których ciśnienie krwi jest dobrze kontrolowane przez stosowane osobno tabletki zawierające amlodypinę i tabletki zawierające bisoprolol w tych samych dawkach, co w leku złożonym Concoram.
ZASTOSOWANIE: Concoram jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego, jako zamiennik u chorych, u których ciśnienie krwi jest dobrze kontrolowane przez stosowane osobno tabletki zawierające amlodypinę i tabletki zawierające bisoprolol w tych samych dawkach, co w leku złożonym Concoram.
INTERAKCJA: Lecznicze i niepożądane działania leków mogą zmieniać się pod wpływem innych, jednocześnie przyjmowanych leków. Oddziaływanie między lekami jest możliwe, nawet jeśli inny lek jest stosowany tylko przez krótki czas. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty. Nie zaleca się stosowania jednocześnie z lekiem Concoram następujących leków: Antagoniści kanałów wapniowych typu werapamil i diltiazem. Leki te są stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego i przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej. Działające ośrodkowo leki obniżające ciśnienie (np. klonidyna, metyldopa, moksonidyna, rylmenidyna). Nie należy przerywać przyjmowania tych leków bez konsultacji z lekarzem. Niżej wymienione leki można stosować jednocześnie z lekiem Concoram tylko w niektórych sytuacjach, z zachowaniem szczególnej ostrożności i pod nadzorem lekarza: Niektóre leki regulujące rytm serca (chinidyna, dyzopyramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon, amiodaron). Leki te są stosowane w leczeniu nieregularnego lub nieprawidłowego rytmu serca. Miejscowo stosowane leki zawierające leki beta-adrenolityczne (np. krople do oczu stosowane w leczeniu jaskry). Parasympatykomimetyki. Leki te są stosowane w celu nasilenia czynności mięśni gładkich w chorobach żołądka, jelit, pęcherza moczowego oraz w jaskrze. Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe. Leki nasenne, środki znieczulające. Glikozydy nasercowe (glikozydy naparstnicy), leki stosowane w leczeniu niewydolności serca. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Leki te mogą być stosowane w leczeniu bólu i zapalenia stawów. Sympatykomimetyki (np. izoprenalina, dobutamina, noradrenalina, adrenalina). Leki te są stosowane w leczeniu ciężkich zaburzeń krążenia, w stanach nagłych. Wszelkie leki obniżające ciśnienie krwi na skutek działania leczniczego lub działania niepożądanego (np. leki przeciwnadciśnieniowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, barbiturany, fenotiazyny). Leki, których jednoczesne stosowanie z lekiem Concoram wymaga rozważenia: Meflochina, stosowana w celu zapobiegania lub leczenia malarii. Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B) stosowane w leczeniu depresji. Leki wpływające na metabolizm amlodypiny lub bisoprololu (np. ryfampicyna, ketokonazol, itrakonazol, erytromycyna, rytonawir i ziele dziurawca). Pochodne ergotaminy (leki stosowane w leczeniu krwawień ginekologicznych).
PRZECIWWSKAZANIA: Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na amlodypinę, bisoprolol (substancje czynne), pochodne dihydropirydyny lub którykolwiek z pozostałych składników leku; w przypadku istotnego zwężenia drogi odpływu z lewej komory serca (np. w wyniku dużego zwężenia zastawki aortalnej); w przypadku ostrej niewydolności serca, niestabilnej niewydolności serca w przebiegu ostrego zawału serca lub niewydolności serca wymagającej podawania leków dożylnych w celu zwiększenia siły skurczu mięśnia sercowego; w przypadku wstrząsu spowodowanego nieprawidłową czynnością serca (w takich przypadkach ciśnienie krwi jest bardzo niskie z zagrażającą zapaścią krążeniową); w przypadku choroby serca objawiającej się bardzo wolną częstością pracy serca lub nieregularnymi skurczami serca (blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, blok zatokowo-przedsionkowy, zespół chorej zatoki); w przypadku bardzo niskiego ciśnienia tętniczego (pierwsza wartość jest stale poniżej 100 mmHg); w przypadku ciężkiej astmy oskrzelowej lub przewlekłej obturacyjnej choroby płuc; w przypadku ciężkiej choroby tętnic obwodowych; w przypadku zespołu Raynauda, objawiającego się drętwieniem, bólem i blednięciem palców rąk i stóp po narażeniu na zimno; w przypadku nieleczonego guza chromochłonnego, czyli rzadko występującego guza rdzenia nadnerczy; w przypadku stanów metabolicznych, w których odczyn krwi staje się kwaśny. Jeśli pacjent uważa, że cierpi na którąkolwiek z wyżej wymienionych chorób, powinien zapytać lekarza, czy może przyjmować ten lek.
DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE: Jak każdy lek, lek Concoram może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów niepożądanych należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Często występujące działania niepożądane (występują u 1-10 na 100 osób): Ból głowy, zawroty głowy, senność (zwłaszcza na początku leczenia), kołatanie serca, uderzenia gorąca, bóle brzucha, obrzęki wokół kostek, obrzęki, zmęczenie, uczucie marznięcia lub drętwienia kończyn, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, jak nudności, wymioty, biegunka, zaparcia. Niezbyt często występujące działania niepożądane (występują u 1-10 na 1000 osób): Bezsenność, zmiany nastroju (w tym niepokój), depresja, chwilowa utrata przytomności (omdlenie), niedoczulica, parestezje, zaburzenia smaku, drżenie, zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie), szumy uszne, niedociśnienie, duszność, zapalenie błony śluzowej nosa, zmiana rytmu wypróżnień (w tym biegunki i zaparcia), niestrawność, suchość w jamie ustnej, łysienie, małe krwawienia w obrębie skóry i błon śluzowych (plamica), przebarwienia skóry, nasilone pocenie, świąd, wysypka, rumień, bóle stawów, bóle mięśni, skurcze mięśni, bóle pleców, częste oddawanie moczu, zaburzenia oddawania moczu, częste oddawanie moczu w nocy, impotencja, powiększenie sutków u mężczyzn, ból w klatce piersiowej, osłabienie, ból, złe samopoczucie, zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia snu, zaburzenia przewodzenia w sercu, nasilenie istniejącej wcześniej niewydolności serca, wolna czynność serca (poniżej 50 uderzeń na minutę), niskie ciśnienie tętnicze, skurcz oskrzelowy u pacjentów z astmą oskrzelową lub u których w przeszłości występowała obturacyjna choroba płuc w wywiadzie, osłabienie i skurcze mięśni, wyczerpanie*. *Te objawy występują zwłaszcza na początku terapii, zazwyczaj są łagodne i często ustępują w ciągu 1-2 tygodni. Rzadko występujące objawy niepożądane ( występują u 1-10 na 10 000 osób): Dezorientacja, zwiększenie stężenia triglicerydów, koszmary senne, złudzenia, czyli nieprawidłowe odczucia bez wykrywalnych bodźców, odczucia podobne do prawdziwych odczuć i wydające się prawdziwe (omamy), zmniejszone wydzielanie łez (należy o tym pamiętać w razie korzystania z soczewek kontaktowych), zaburzenia słuchu, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie wątroby, reakcje nadwrażliwości takie jak swędzenie, uderzenie gorąca, wysypka, zwiększone aktywności enzymów wątrobowych. Bardzo rzadko występujące objawy niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób): Zmniejszenie liczby białych krwinek i płytek krwi, reakcje alergiczne, podwyższenie stężenia cukru we krwi, wzmożone napięcie, neuropatia obwodowa, zawał serca, zaburzenia rytmu serca, zapalenie drobnych naczyń, kaszel, zapalenie żołądka, przerost dziąseł, zapalenie trzustki, żółtaczka, ostry obrzęk skóry lub śluzówek, najczęściej powiek, warg, okolic stawów, okolic płciowych, głośni, gardła i języka (obrzęk naczynioruchowy), ciężkie zapalenie skóry lub śluzówek z czerwonymi pęcherzami (rumień wielopostaciowy), pokrzywka, rozlany rumień i łuszczenie skóry (złuszczające zapalenie skóry), ciężkie, pęcherzowe uszkodzenia skóry i śluzówek jamy ustnej, okolic narządów płciowych i odbytu, z gorączką, bólem gardła i zmęczeniem (zespół Stevens-Johnsona), nadwrażliwość na światło, zapalenie spojówek; leki o podobnym do bisoprololu (czynnego składnika leku) mechanizmie działania mogą wywołać lub nasilić łuszczycę (przewlekłą chorobę skóry, w której występują obszary swędzącej, łuszczącej się i zaczerwienionej skóry) albo wywołać łuszczycopodobne (zbliżone do łuszczycy) zmiany skórne. Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
DAWKOWANIE: Lek Concoram należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Zazwyczaj stosowana dawka to jedna tabletka o odpowiedniej mocy. Tabletkę leku Concoram należy przyjmować rano, z posiłkiem lub bez, popijając niewielką ilością płynu, bez rozgryzania. W zależności od efektu lekarz może zwiększyć dawkę początkową, zalecając odpowiednie połączenie innych mocy. Zwykle nie ma potrzeby modyfikowania dawkowania w przypadku łagodnego lub umiarkowanego zaburzenia czynności wątroby lub nerek. W ciężkim zaburzeniu czynności wątroby lub nerek dawki mogą być zmienione. Nie należy samowolnie przerywać przyjmowania leku. Osoby w podeszłym wieku: Nie ma potrzeby modyfikowania dawkowania u osób w podeszłym wieku, jakkolwiek zaleca się ostrożność w czasie zwiększania dawki. Dzieci i młodzież: Lek Concoram tabletki nie jest zalecany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ze względu na brak informacji dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku. W przypadku wrażenia, że działanie leku Concoram tabletki jest zbyt silne lub za słabe należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Concoram: W razie przyjęcia większej niż zalecana ilości tabletek leku Concoram, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Pominięcia przyjęcia dawki leku Concoram: Należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę. Jeśli zbliża się pora przyjęcia następnej dawki, nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej, gdyż wyrównanie pominiętej dawki jest niemożliwe, natomiast istnieje ryzyko przedawkowania. Przerwanie przyjmowania leku Concoram: Nie należy przerywać przyjmowania leku w sposób nagły ani zmieniać zalecanej dawki bez porozumienia z lekarzem, gdyż w takich przypadkach może dojść do przejściowego nasilenia niewydolności serca. Leczenia nie należy przerywać nagle, szczególnie u chorych z chorobą niedokrwienną serca. Jeśli konieczne jest przerwanie leczenia, należy stopniowo zmniejszać dawkę. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.