Beto 150 ZK tabl.o przedł.uwaln.*30 LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
Beto 150 ZK tabl.o przedł.uwaln.*30 LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
DZIAŁANIE: Metoprololu bursztynian (wybiórczy beta-adrenolityk), substancja czynna leku Beto 150 ZK, blokuje niektóre receptory beta-adrenergiczne w organizmie, głównie zlokalizowane w sercu.
ZASTOSOWANIE: Beto 150 ZK stosowany jest: w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi; w leczeniu bólu w klatce piersiowej; w leczeniu zaburzeń rytmu serca, w tym przyspieszonej czynności serca; po przebytej ostrej fazie zawału mięśnia sercowego; w przypadku nieprzyjemnego odczucia nieregularnego i (lub) mocnego bicia serca; w zapobieganiu migrenie; w leczeniu osłabienia siły skurczu mięśnia sercowego. U dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat: w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (nadciśnienia tętniczego).
INTERAKCJA: Beto 150 ZK oddziałuje z wieloma innymi lekami. Należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu obecnie lub ostatnio albo planowanym stosowaniu któregokolwiek z wymienionych leków, gdyż może być konieczna zmiana sposobu leczenia. Leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego krwi (w tym prazosyna, klonidyna, hydralazyna, guanetydyna, betanidyna, rezerpina, alfa-metylodopa i tzw. antagoniści wapnia, np. werapamil lub diltiazem). Inne leki beta-adrenolityczne (również te, które zawarte są w kroplach do oczu). Leki wpływające na obwodowe krążenie krwi (w palcach rąk i nóg), takie jak alkaloidy sporyszu (które można stosować w leczeniu migreny). Leki stosowane w leczeniu depresji. Leki stosowane w leczeniu innych zaburzeń psychicznych. Leki przeciwretrowirusowe stosowane w leczeniu AIDS i niektórych innych chorób. Leki przeciwhistaminowe (również dostępne bez recepty leki stosowane w leczeniu kataru siennego i innych alergii, przeziębienia i innych schorzeń). Leki zapobiegające malarii. Leki stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych. Leki wpływające na aktywność enzymów wątrobowych, ryfampicyna stosowana w leczeniu gruźlicy. Leki stosowane w leczeniu zaburzeń czynności serca (również dławicy piersiowej), takie jak amiodaron, digoksyna, azotany i leki przeciwarytmiczne. Insulina i inne leki przeciwcukrzycowe. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (tzw. NLPZ), stosowane w leczeniu bólu i stanu zapalnego. Leki miejscowo znieczulające zawierające lidokainę. Lek o nazwie dipirydamol, zapobiegający powstawaniu zakrzepów krwi. Beto 150 ZK i alkohol mogą wzajemne nasilać swoje działanie uspokajające. W trakcie leczenia lekiem Beto 150 ZK należy unikać picia alkoholu.
PRZECIWWSKAZANIA: Jeśli pacjent ma uczulenie na metoprololu bursztynian lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku; jeśli pacjent ma uczulenie na inne leki beta-adrenolityczne; jeśli pacjent ma ciężką postać astmy oskrzelowej lub ciężkie napady świszczącego oddechu; jeśli u pacjenta stwierdzono pewne ciężkie zaburzenia serca lub naczyń krwionośnych, które nie powinny być leczone beta-adrenolitykami (lekarz będzie o tym wiedział); jeśli istnieje podejrzenie, że pacjent przebył zawał mięśnia sercowego lub ma niewydolność serca; jeśli pacjent ma niskie ciśnienie tętnicze; jeśli pacjent ma wysokie ciśnienie tętnicze spowodowane przez guz umiejscowiony blisko nerki (tzw. guz chromochłonny); jeśli u pacjenta stwierdzono bardziej niż zwykle kwaśny odczyn krwi (tzw. kwasicę metaboliczną); jeśli pacjent przyjmuje leki z grupy tzw. inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO); jeśli pacjent z powodu zaburzeń rytmu serca otrzymuje dożylnie leki z grupy tzw. antagonistów wapnia (typu werapamilu lub diltiazemu) lub inne leki przeciwarytmiczne (np. dyzopiramid).
DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE: Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W opisie częstości, z jaką mogą występować działania niepożądane, posłużono się następującymi określeniami: bardzo często: mogą występować częściej niż u 1 na 10 osób; często: mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób; niezbyt często: mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób; rzadko: mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób; bardzo rzadko: mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób; częstość nieznana: nie może być określona na podstawie dostępnych danych. Bardzo często: znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza podczas zmiany pozycji ciała z leżącej na stojącą, bardzo rzadko z utratą przytomności; uczucie zmęczenia. Często: zawroty głowy, ból głowy; wolne tętno (bradykardia), zaburzenia równowagi (bardzo rzadko z utratą przytomności), kołatanie serca; ziębnięcie dłoni i stóp; trudności w oddychaniu podczas wysiłku; nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, zaparcie. Niezbyt często: zwiększenie masy ciała; depresja, senność, zaburzenia snu, koszmary senne; nieprawidłowe uczucie mrowienia, kłucia lub drętwienia skóry (parestezje); osłabienie mięśnia sercowego, zaburzenia I stopnia przewodzenia bodźców z przedsionków do komór serca (blok przedsionkowo-komorowy I stopnia), ból w okolicy serca (ból w klatce piersiowej); skurcz dróg oddechowych (skurcz oskrzeli); wysypka skórna (pokrzywka łuszczycopodobna i dystroficzne zmiany skórne), nasilone pocenie; kurcze mięśni; gromadzenie się płynu w tkankach (obrzęk). Rzadko: pogorszenie cukrzycy bez charakterystycznych objawów (cukrzyca utajona); nerwowość, napięcie; osłabienie uwagi; osłabienie widzenia, suchość lub podrażnienie oczu, zapalenie spojówek; czynnościowe zaburzenia serca, zaburzenia rytmu serca (arytmia), zaburzenia przewodzenia bodźców; nasilenie objawów u pacjentów z chromaniem przestankowym lub ze skurczami naczyń krwionośnych palców nóg i rąk (objaw Raynauda); niedrożność nosa; suchość w jamie ustnej; nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby; wypadanie włosów; impotencja i zaburzenia libido, choroba Peyroniego (stwardnienie plastyczne prącia). Bardzo rzadko: zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość), zmniejszona liczba krwinek białych (leukopenia); zapominanie lub zaburzenia pamięci, splątanie, omamy, zmiany osobowości (np. wahania nastroju); dzwonienie w uszach (szumy uszne), osłabienie słuchu; obumarcie tkanek (martwica) u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami krążenia obwodowego przed leczeniem; zaburzenia smaku; zwłóknienie zaotrzewnowe (w którym nieprawidłowa tkanka bliznowata powstaje w przestrzeni poza błoną wyściełającą jamę brzuszną; może objawiać się bólem w boku, pachwinie lub podbrzuszu); zapalenie wątroby; nadwrażliwość na światło, nasilenie objawów łuszczycy, rozwój łuszczycy, łuszczycopodobne zmiany skórne; ból stawów, osłabienie mięśni, zapalenie stawów. Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych): splątanie; nieprawidłowe stężenie we krwi określonego rodzaju tłuszczów, takich jak cholesterol lub triglicerydy. Postępowanie w celu złagodzenia działań niepożądanych: Jeśli wystąpią działania niepożądane, lekarz może zalecić odpowiednie środki zapobiegawcze lub przerwanie stosowania leku, jeśli będzie to konieczne. Zgłaszanie działań niepożądanych: Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, ul. Ząbkowska 41, 03-736 Warszawa; e-mail: ndl@urpl.gov.pl. Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.
DAWKOWANIE: Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza, w razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Dokładny opis dawkowania znajduje się na ulotce dołączonej do opakowania. Czas trwania leczenia ustala lekarz. W przypadku wrażenia, że działanie leku Beto 150 ZK jest zbyt silne lub za słabe, należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Pacjenci w podeszłym wieku: Nie przeprowadzono badań z udziałem pacjentów w wieku powyżej 80 lat, dlatego u takich pacjentów lekarz będzie szczególnie ostrożnie zwiększał dawkę leku. Sposób stosowania: Podanie doustne. Tabletki o przedłużonym uwalnianiu należy przyjmować raz na dobę, najlepiej podczas śniadania. Tabletki można połykać w całości lub podzielone, ale należy unikać ich rozgryzania lub kruszenia. Tabletki należy popijać wodą (co najmniej 1/2 szklanki). Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Beto 150 ZK: Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do oddziału pomocy doraźnej najbliższego szpitala. Na podstawie nasilenia objawów zatrucia lekarz zadecyduje, jakie postępowanie jest odpowiednie. Opakowanie leku należy pokazać lekarzowi, aby wiadomo było, jaki lek został przyjęty i jakie postępowanie należy wdrożyć. Objawy przedawkowania: Objawami, które mogą wystąpić w wyniku przedawkowania, mogą być: niebezpiecznie niskie ciśnienie tętnicze krwi, ciężkie zaburzenia czynności serca, trudności w oddychaniu, utrata przytomności (lub nawet śpiączka), drgawki, nudności, wymioty, sinica (niebieskie lub fioletowe zabarwienie skóry) i zgon. Pierwsze objawy przedawkowania występują po upływie od 20 minut do 2 godzin od przyjęcia leku Beto 150 ZK, a skutki znacznego przedawkowania mogą utrzymywać się przez kilka dni. Leczenie przedawkowania: Pacjent powinien być leczony w szpitalu, na oddziale intensywnej opieki medycznej. Nawet pacjentów w pozornie dobrym stanie, którzy w niewielkim stopniu przedawkowali metoprolol, lekarz będzie uważnie obserwował przez co najmniej 4 godziny, czy nie występują u nich objawy zatrucia. Pominięcie przyjęcia leku Beto 150 ZK: Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki, ale kontynuować leczenie zgodnie z zaleceniem lekarza. Przerwanie stosowania leku Beto 150 ZK: Przed przerwaniem lub przedwczesnym zaprzestaniem leczenia lekiem Beto 150 ZK należy skonsultować się z lekarzem. Leku Beto 150 ZK nie należy odstawiać w sposób nagły, ale stopniowo zmniejszać jego dawkę. Nagłe przerwanie leczenia beta-adrenolitykami może spowodować nasilenie objawów niewydolności serca i zwiększyć ryzyko zawału mięśnia sercowego oraz nagłego zgonu z przyczyn sercowych. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.