Bisocard tabl.powl. 2,5mg * 60 LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
Bisocard tabl.powl. 2,5mg * 60 LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
DZIAŁANIE: Bisocard jest lekiem, który blokuje wybiórczo receptory beta-adrenergiczne (obecne m. in. w sercu i naczyniach krwionośnych). Działa korzystnie m. in. u pacjentów z niewydolnością serca i objawową stabilną niewydolnością skurczową ? poprawia stan czynnościowy (wg klasyfikacji NYHA), zmniejsza umieralność oraz liczbę nagłych zgonów i incydentów niewydolności serca kończących się hospitalizacją.
ZASTOSOWANIE: Lek Bisocard 2,5 mg tabletki powlekane stosowany jest w leczeniu stabilnej przewlekłej niewydolności serca o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory (frakcja wyrzutowa <= 35% w ocenie echokardiograficznej), w skojarzeniu z inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi oraz, w razie konieczności, glikozydami naparstnicy.
INTERAKCJA: Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leku Bisocard: z lekami należącymi do antagonistów wapnia z grupy werapamilu oraz diltiazemu; z lekami przeciwarytmicznymi klasy I (np. chininą, lidokainą, fenytoiną, dyzopiramidem, flekainidem, propafenonem); z lekami przeciwnadciśnieniowymi o ośrodkowym mechanizmie działania (np. klonidyną, metylodopą, moksonidyną, rezerpiną); gdyż stosowanie tych leków razem z bisoprololem może mieć istotny, niekorzystny wpływ na serce i (lub) ciśnienie tętnicze krwi. Z powodu możliwości wystąpienia niekorzystnego działania na układ krążenia należy zachować ostrożność stosując lek Bisocard jednocześnie z następującymi lekami: z lekami należącymi do antagonistów wapnia z grupy dihydropirydyny (np. felodypiną, amlodypiną); z lekami przeciwarytmicznymi klasy III (np. amiodaronem); z lekami parasympatykomimetycznymi (np. neostygminą, pirydostygminą); z lekami beta-adrenolitycznymi stosowanymi miejscowo (np. kroplami do oczu zawierającymi timolol, stosowanymi w jaskrze); z lekami stosowanymi do znieczulenia; z glikozydami naparstnicy (np. digoksyną, metylodigoksyną); z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (np. indometacyną, diklofenakiem); z lekami beta-sympatykomimetycznymi (np. izoprenaliną, dobutaminą); z lekami sympatykomimetycznymi pobudzającymi zarówno receptory adrenergiczne alfa, jak i beta (np. adrenaliną, noradrenaliną); z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi (np. amitryptyliną, doksepiną), barbituranami (np. fenobarbitalem, cyklobarbitalem), pochodnymi fenotiazyny (np. prometazyną, tiorydazyną); z meflochiną; z lekami z grupy inhibitorów monoaminooksydazy, z wyjątkiem inhibitorów monoaminooksydazy typu B (np. moklobemidem); z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Bisoprolol stosowany równocześnie z insuliną lub doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi (m. in. metforminą, gliklazydem) może nasilać ich działanie, co może prowadzić do hipoglikemii (zmniejszone stężenie glukozy we krwi). Oprócz tego bisoprolol może maskować objawy hipoglikemii. W przypadku stosowania adrenaliny do leczenia reakcji alergicznych u pacjentów zażywających bisoprolol konieczne może być zwiększenie jej dawek.
PRZECIWWSKAZANIA: Jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na fumaran bisoprololu lub którykolwiek z pozostałych składników leku Bisocard; jeśli u pacjenta występuje: ostra niewydolność serca lub okres dekompensacji niewydolności serca wymagające dożylnego stosowania leków inotropowych, wstrząs kardiogenny, blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia (a pacjent nie ma rozrusznika serca), blok zatokowo-przedsionkowy, zespół chorego węzła zatokowego, niedociśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe
DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE: Jak każdy lek, Bisocard może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Badania kliniczne: Poniżej zestawiono częstość występowania działań niepożądanych w grupie otrzymującej placebo oraz grupie przyjmującej bisoprolol w badaniach klinicznych CIBIS II. Przedstawiono te działania niepożądane, które wystąpiły u co najmniej 5% pacjentów z badanej grupy, niezależnie od możliwego związku z przyjmowaniem leku lub placebo. Termin wg WHO: Bisoprolol (n=1328): Liczba pacjentów, % pacjentów; Placebo (=1321): Liczba pacjentów, % pacjentów. Niewydolność serca: 244, 18,4; 301, 22,8. Duszność: 183, 13,8; 224, 17,0. Zawroty głowy: 177, 13,3; 126, 9,5. Kardiomiopatia: 141, 10,6; 132, 10,0. Bradykardia: 202, 15,2; 60, 4,5. Niedociśnienie: 152, 11,4; 96, 7,3. Tachykardia: 79, 5.9; 144, 10,9. Uczucie zmęczenia: 123, 9,3; 94, 7,1. Zakażenia wirusowe: 86, 6,5; 75, 5,7. Zapalenie płuc: 65, 4,9; 69, 5,2. Badania porejestracyjne: Poniżej przedstawiono częstość występowania działań niepożądanych u pacjentów przyjmujących bisoprolol z powodu choroby niedokrwiennej serca i nadciśnienia (brak jest danych dotyczących działań niepożądanych u pacjentów stosujących bisoprolol z powodu stabilnej przewlekłej niewydolności serca). Częstość występowania działań niepożądanych określono w następujący sposób: często (>=1 /100 do=1/1 000 do <1/100); rzadko (>=1/10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (
DAWKOWANIE: Bisocard należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się lekarzem. Bisocard stosuje się u pacjentów ze stabilną przewlekłą niewydolnością serca, u których w ciągu ostatnich 6 tygodni nie występowała ostra niewydolność serca oraz u których nie zmieniano sposobu leczenia niewydolności serca przez dwa ostatnie tygodnie. Przed rozpoczęciem podawania leku Bisocard pacjent powinien być leczony inhibitorem konwertazy angiotensyny w optymalnej dawce (a w przypadku złej tolerancji leków z tej grupy, innym lekiem rozszerzającym naczynia) i lekiem moczopędnym oraz, w razie konieczności, glikozydami naparstnicy. Leczenie przewlekłej niewydolności serca powinien prowadzić lekarz z doświadczeniem w tym zakresie. Uwaga: Stosowanie bisoprololu w stabilnej przewlekłej niewydolności serca należy rozpoczynać od małych dawek, które następnie lekarz może stopniowo zwiększać zgodnie ze schematem podanym poniżej. Tabletki należy przyjmować doustnie, raz na dobę, bez rozgryzania, popijając niewielką ilością płynu. Bisocard można przyjmować zarówno w trakcie posiłku, jak i przed jedzeniem. Powinien być przyjmowany zawsze o tej samej porze. Leczenie jest przeważnie długotrwałe. Zażycie większej niż zalecana dawki leku Bisocard: Po przedawkowaniu mogą wystąpić: zwolnienie czynności serca, niedociśnienie tętnicze, skurcz oskrzeli, ostra niewydolność serca oraz hipoglikemia (zbyt małe stężenie glukozy we krwi). Dotychczas odnotowano nieliczne przypadki przedawkowania bisoprololu (maksymalna dawka wynosiła 2000 mg) ? w ich przebiegu występowało zwolnienie czynności serca i (lub) niedociśnienie tętnicze. W żadnym z tych przypadków przedawkowania nie stwierdzono trwałych następstw dla zdrowia. Nie ma doświadczeń z przedawkowaniem bisoprololu u pacjentów ze stabilną przewlekłą niewydolnością serca ? tacy pacjenci są prawdopodobnie szczególnie wrażliwi na przyjęcie pojedynczej dużej dawki leku. W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Postępowanie po przedawkowaniu obejmuje leczenie objawowe, na które w zależności od potrzeb składa się: jeśli wystąpi nadmierne zwolnienie czynności serca ? atropina dożylnie (gdy brak jest reakcji, można ostrożnie podać izoprenalinę lub inny lek o działaniu chronotropowo dodatnim; niekiedy konieczne może okazać się zastosowanie czasowej stymulacji serca); jeśli wystąpi niedociśnienie tętnicze ? dożylnie płyny oraz leki zwiększające ciśnienie tętnicze krwi; niekiedy korzystne może być podanie glukagonu dożylnie; jeśli wystąpi blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia ? kontrolowanie stanu pacjenta oraz podanie izoprenaliny we wlewie dożylnym, ew. zastosowanie tymczasowo rozrusznika serca; jeśli wystąpi zaostrzenie zastoinowej niewydolności serca ? dożylnie leki moczopędne, leki o działaniu inotropowym, leki rozszerzające naczynia krwionośne; jeśli wystąpi skurcz oskrzeli ? leki rozszerzające oskrzela, np. izoprenalina, leki pobudzające receptory beta2-adrenergiczne i (lub) aminofilina; jeśli wystąpi hipoglikemia ? glukoza dożylnie. Bisoprolol nie może być usunięty z organizmu metodą hemodializy. Pominięcie zastosowania leku Bisocard: W przypadku niezastosowania kolejnej dawki leku w wyznaczonym czasie należy zastosować ją jak najszybciej, jednak jeśli zbliża się czas zastosowania następnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. Przerwanie stosowania leku Bisocard: Nie należy samodzielnie odstawiać leku. Odstawianie leku i zmniejszanie jego dawek powinno odbywać się stopniowo, zwłaszcza u pacjentów ze współistniejącą dławicą piersiową. Nagłe przerwanie stosowania leku Bisocard może doprowadzić do nasilenia się dolegliwości, z powodu których lek był przyjmowany. W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Większe opakowanie