Concoram (5mg+5mg) x 30tabl. LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
Concoram (5mg+5mg) x 30tabl. LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
DZIAŁANIE: Concoram tabletki jest wskazany jako zamiennik w leczeniu nadciśnienia u chorych, u których ciśnienie krwi jest dobrze kontrolowane lekami jednoskładnikowymi podawanymi w takiej samej dawce jak zalecana dawka preparatu łączonego, ale w postaci osobnych tabletek.
ZASTOSOWANIE: Concoram tabletki jest wskazany jako zamiennik w leczeniu nadciśnienia u chorych, u których ciśnienie krwi jest dobrze kontrolowane lekami jednoskładnikowymi podawanymi w takiej samej dawce jak zalecana dawka preparatu łączonego, ale w postaci osobnych tabletek.
INTERAKCJA: Terapeutyczne i niepożądane działania leków mogą zmieniać się pod wpływem innych, jednocześnie przyjmowanych leków. Interakcje między lekami są możliwe, nawet jeśli inny lek jest stosowany tylko przez krótki okres czasu. Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich przyjmowanych aktualnie lub ostatnio lekach, również tych, które wydawane są bez recepty. Nie zaleca się podawania jednocześnie z preparatem Concoram następujących leków: Blokery kanałów wapniowych typu werapamilu i diltiazemu: Leki te są stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego i przewlekłej stabilnej dławicy piersiowej. Działające ośrodkowo leki obniżające ciśnienie (np. klonidyna, metyldopa, moksonidyna, rilmenidyna): Nie należy przerywać przyjmowania tych leków bez konsultacji z lekarzem. Niżej wymienione leki można przyjmować jednocześnie z preparatem Concoram tylko w niektórych sytuacjach, z zachowaniem szczególnej ostrożności i pod nadzorem lekarza: Niektóre leki regulujące rytm serca (chinidyna, dizopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon, amiodaron). Leki te są stosowane w leczeniu nieregularnego lub nieprawidłowego rytmu serca. Miejscowo stosowane preparaty zawierające beta-blokery (np. krople do oczu stosowane w leczeniu jaskry). Parasympatykomimetyki. Leki te są stosowane w celu nasilenia czynności mięśni gładkich w chorobach żołądka, jelit, pęcherza moczowego oraz w jaskrze. Insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe. Leki nasenne, środki znieczulające. Glikozydy nasercowe (naparstnica), leki stosowane w leczeniu niewydolności serca. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Leki te mogą być stosowane w leczeniu bólu i zapalenia stawów. Beta-sympatykomimetyki (np. izoprenalina, dobutamina). Leki te są stosowane w leczeniu ciężkich zaburzeń krążenia, w stanach nagłych. Wszelkie leki obniżające ciśnienie na skutek działania terapeutycznego lub działania niepożądanego (np. leki przeciwnadciśnieniowe, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, barbiturany, fenotiazyny). Należy przemyśleć jednoczesne podawanie następujących leków z preparatem Concoram: Meflochina, stosowana w celu zapobiegania lub leczenia malarii. Inhibitory monoaminooksydazy (MAO) (z wyjątkiem inhibitorów MAO-B) stosowane w leczeniu depresji. Leki wpływające na metabolizm amlodypiny lub bisoprololu (np. rifampicyna, ketokonazol, itrakonazol, erytromycyna, ritonavir i dziurawiec). Pochodne ergotaminy (leki używane w leczeniu krwawień ginekologicznych).
PRZECIWWSKAZANIA: Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na amlodypinę, bisoprolol (substancje czynne), pochodne dihydropirydyny lub którykolwiek z pozostałych składników preparatu; w przypadku istotnego zwężenia drogi odpływu lewej komory serca (np. w wyniku dużego zwężenia aorty); w przypadku ostrej niewydolności serca lub niewydolności serca wymagającej podawania leków dożylnych w celu zwiększenia siły skurczu mięśnia serca; w przypadku wstrząsu spowodowanego nieprawidłową czynnością serca (w takich przypadkach ciśnienie krwi jest niezwykle niskie z zagrażającą zapaścią krążeniową); w przypadku choroby serca objawiającej się bardzo wolną częstością pracy serca lub nieregularnymi skurczami serca (blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia, blok zatokowo-przedsionkowy, zespół chorej zatoki); w przypadku niezwykle niskiego ciśnienia tętniczego (pierwsza wartość jest stale poniżej 100 mm Hg); w przypadku ciężkiej astmy oskrzelowej lub przewlekłej obturacyjnej choroby płuc; w przypadku ciężkiej choroby tętnic obwodowych; w przypadku zespołu Raynauda, objawiającego się drętwieniem, bólem i blednięciem palców rąk i stóp po narażeniu na zimno; w przypadku nieleczonego guza chromochłonnego, czyli rzadkiego guza rdzenia nadnerczy; w przypadku stanów metabolicznych, w których pH krwi staje się kwaśne. Jeśli pacjent uważa, że cierpi na którąkolwiek z wyżej wymienionych chorób, powinien zapytać lekarza, czy może przyjmować ten preparat.
DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE: Jak każdy lek, lek Concoram może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Jeśli wystąpią którekolwiek z poniższych objawów niepożądanych należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Częste objawy niepożądane (występują u 1-10 na 100 osób): Ból głowy, zawroty głowy, senność (zwłaszcza na początku leczenia), kołatanie serca, uderzenia gorąca, bóle brzucha, opuchnięcie kostek, obrzęki, zmęczenie, uczucie marznięcia lub drętwienia kończyn, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, jak nudności, wymioty, biegunka, zaparcia. Niezbyt częste objawy niepożądane (występują u 1-10 na 1000 osób): Bezsenność, zmiany nastroju (w tym niepokój), depresja, chwilowa utrata przytomności (omdlenie), niedoczulica, parestezje, zaburzenia smaku, drżenie, zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie), szum w uszach, niedociśnienie, duszność, nieżyt błony śluzowej nosa, zmiana rytmu wypróżnień (w tym biegunki i zaparcia), suchość w jamie ustnej, niestrawność, łysienie, drobne wybroczyny na skórze i plamica, przebarwienia na skórze, nasilone pocenie się, świąd, wysypka, rumień, bóle stawów, bóle mięśni, skurcze mięśni, bóle pleców, częste oddawanie moczu, zaburzenia mikcji, wzmożone pragnienie, impotencja, powiększenie sutków u mężczyzn, ból w klatce piersiowej, osłabienie, ból, złe samopoczucie, zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała, zaburzenia snu, zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego w sercu, nasilenie istniejącej wcześniej niewydolności serca, wolna czynność serca (poniżej 50 uderzeń na minutę), niskie ciśnienie tętnicze, skurcz oskrzelowy u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie, osłabienie i skurcze mięśni, wyczerpanie.* *Te objawy występują zwłaszcza na początku terapii, zazwyczaj są łagodne i często znikają w ciągu 1-2 tygodni. Rzadkie objawy niepożądane (występują u 1-10 na 10.000 osób): Splątanie, zwiększenie poziomu triglicerydów, koszmary senne, halucynacje, złudzenia, nieprawidłowe odczucia bez wykrywalnych bodźców, podobne do prawdziwych odczuć i wydające się prawdziwe), zmniejszone wydzielanie łez (należy o tym pamiętać w razie korzystania z soczewek kontaktowych), pogorszenie słuchu, alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa, zapalenie wątroby, reakcje nadwrażliwości takie jak swędzenie, uderzenie gorąca, wysypka, zwiększone stężenie enzymów wątrobowych. Bardzo rzadkie objawy niepożądane (występują rzadziej niż u 1 na 10.000 osób): Zmniejszenie liczby białych krwinek i płytek krwi, objawy alergiczne, podwyższenie poziomu cukru we krwi, hipertonia, neuropatia obwodowa, zawał serca, arytmia, zapalenie drobnych naczyń, kaszel, zapalenie jamy śluzowej żołądka, przerost dziąseł, zapalenie trzustki, żółtaczka, Ostry obrzęk skóry lub śluzówek, najczęściej powiek, warg, okolic stawów, okolic płciowych, głośni, krtani i języka (obrzęk naczynioruchowy), ciężkie zapalenie skóry lub śluzówek z czerwonymi pęcherzami (rumień wielopostaciowy), pokrzywka, rozlany rumień i łuszczenie skóry (złuszczające zapalenie skóry), ciężkie, pęcherzowe uszkodzenia skóry i śluzówek jamy ustnej, okolic narządów płciowych i odbytu, z gorączką, bólem gardła i zmęczeniem (zespół Stevensa-Johnsona), nadwrażliwość na światło, zapalenie spojówek; leki o podobnym do bisoprololu (aktywnego składnika preparatu) mechanizmie działania mogą wywołać lub nasilić łuszczycę (przewlekłą chorobę skóry, w której występują obszary swędzącej, łuszczącej się i zaczerwienionej skóry) albo wywołać pseudo-łuszczycowe (zbliżone do łuszczycy) zmiany skórne. Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
DAWKOWANIE: Lek Concoram należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą. Typowe dawkowanie: jedna tabletka o odpowiedniej dawce. Tabletkę leku Concoram należy przyjmować rano, z posiłkiem lub bez, popijając niewielką ilością płynu, bez rozgryzania. W zależności od efektu lekarz może zwiększyć dawkę początkową, zalecając odpowiednie połączenie innych dawek. Zwykle nie ma potrzeby modyfikowania dawkowania u osób z łagodną lub umiarkowaną chorobą wątroby lub nerek. W ciężkiej chorobie wątroby lub nerek dawki mogą być zmienione. Nie należy samowolnie przerywać przyjmowania leku. Osoby w podeszłym wieku: Nie ma potrzeby modyfikowania dawkowania u osób w podeszłym wieku jakkolwiek zaleca się ostrożność w czasie zwiększania dawki. Dzieci i młodzież: Preparat Concoram nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, ze względu na brak informacji dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności leku. W przypadku wrażenia, że terapeutyczne działanie leku Concoram jest zbyt silne lub zbyt słabe należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Concoram: W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Concoram, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Pominięcie dawki leku Concoram: Należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę. Jeśli zbliża się pora przyjęcia następnej dawki, nie należy przyjmować podwójnej dawki w celu uzupełnienia pominiętej, gdyż wyrównanie pominiętej dawki jest niemożliwe, natomiast istnieje ryzyko przedawkowania. Przerwanie stosowania leku Concoram: Nie należy przerywać przyjmowania leku w sposób nagły ani zmieniać zalecanej dawki bez porozumienia z lekarzem, gdyż w takich przypadkach choroba serca może się przejściowo nasilić. Leczenia nie należy przerywać nagle, szczególnie u chorych z chorobą wieńcową. Jeśli konieczne jest przerwanie leczenia, należy stopniowo zmniejszać dawkę. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.