Toramide 2,5 mg x 30 tabl. LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
Toramide 2,5 mg x 30 tabl. LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
DZIAŁANIE: Toramide jest pętlowym lekiem moczopędnym.
ZASTOSOWANIE: Lek Toramide jest wskazany w leczeniu: nadciśnienia tętniczego pierwotnego; obrzęków pochodzenia wątrobowego i nerkowego; obrzęków związanych z zastoinową niewydolnością serca i obrzęku płuc.
INTERAKCJA: Informacje zawarte w tej ulotce mogą także dotyczyć leków stosowanych w przeszłości lub tych, które będą stosowane w przyszłości. Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, nawet tych, które wydawane są bez recepty, szczególnie o stosowaniu: glikozydów nasercowych (np. digoksyna); leków zwiotczających mięśnie zawierających kurarę; teofiliny (stosowanej w leczeniu astmy); leków przeciwnadciśnieniowych, np. inhibitorów angiotensyny (enalapryl, ramipryl); niektórych antybiotyków (aminoglikozydowych i cefalosporyn); cisplatyny; salicylanów (np. kwas acetylosalicylowy); soli litu; leków przeciwcukrzycowych; niesteroidowych leków przeciwzapalnych (np. indometacyna, ibuprofen, naproksen); probenecydu; cholestyraminy; kortykosteroidów; leków przeczyszczających; leków zwiększających ciśnienie krwi, np. adrenaliny i noradrenaliny.
PRZECIWWSKAZANIA: Nie należy stosować leku Toramide, jeśli: u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na torasemid, pochodne sulfonylomocznika lub którykolwiek z pozostałych składników leku Toramide; występuje niewydolność nerek z anurią (bezmoczem); występuje śpiączka wątrobowa lub stan przedśpiączkowy; występuje niskie ciśnienie tętnicze; występują zaburzenia rytmu serca; pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią; jednocześnie stosowane są antybiotyki aminoglikozydowe czy cefalosporyny lub wystąpiła niewydolność nerek po zastosowaniu innych leków powodujących uszkodzenie nerek.
DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE: Jak każdy lek, lek Toramide może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Badania: Tak jak w przypadku innych leków moczopędnych, w zależności od dawki i czasu trwania leczenia mogą wystąpić zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, zwłaszcza przy znacznie ograniczonym spożyciu soli. Może wystąpić hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), zwłaszcza w przypadku diety ubogiej w potas lub w razie wymiotów, biegunki lub nadużywania leków przeczyszczających, jak również niewydolności wątroby. Jeśli diureza (wydalanie moczu) jest nasilona, mogą wystąpić objawy niedoboru elektrolitów i płynów (zwłaszcza przy rozpoczęciu leczenia jak i u pacjentów w podeszłym wieku), takie jak: bóle głowy, zawroty głowy, niskie ciśnienie tętnicze, uczucie osłabienia, senność, stan splątania, utrata apetytu i skurcze. W takiej sytuacji może być konieczne odpowiednie dostosowanie dawki. Może wystąpić zwiększenie stężenia kwasu moczowego, glukozy i lipidów w osoczu. Może też dojść do nasilenia zasadowicy metabolicznej. Zaburzenia naczyń: W rzadkich przypadkach mogą wystąpić powikłania zakrzepowo-zatorowe oraz zaburzenia krążenia związane z zagęszczeniem krwi. Zaburzenia żołądka i jelit: U pacjentów mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe. W izolowanych przypadkach opisywano zapalenie trzustki. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: U pacjentów ze zwężeniem drogi odpływu moczu może dochodzić do jego zatrzymania. Może też wystąpić zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w osoczu. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych, np. GGT. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Istnieją pojedyncze doniesienia na temat przypadków zmniejszenia liczby erytrocytów i leukocytów oraz płytek we krwi obwodowej. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić reakcje alergiczne, takie jak świąd, wysypka i nadwrażliwość na światło. Zaburzenia oka: W pojedynczych przypadkach: zaburzenia wzroku. Zaburzenia ucha i błędnika: W pojedynczych przypadkach: szum w uszach i utrata słuchu. Zaburzenia układu nerwowego: W rzadkich przypadkach opisywano parestezje kończyn (uczucie kłucia, palenia, mrowienia). Inne: Suchość w jamie ustnej. U niektórych osób w czasie stosowania leku Toramide mogą wystąpić inne działania niepożądane. W przypadku wystąpienia innych objawów niepożądanych, nie wymienionych w tej ulotce, należy poinformować o nich lekarza.
DAWKOWANIE: Lek Toramide należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się lekarzem. Lek do stosowania doustnego. Dorośli: Nadciśnienie tętnicze pierwotne; Zalecana dawka torasemidu wynosi 2,5 mg raz na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do 5 mg raz na dobę. Badania sugerują, że dawki powyżej 5 mg na dobę nie prowadzą do dalszego obniżania ciśnienia tętniczego. Maksymalny efekt uzyskuje się po około dwunastu tygodniach ciągłego leczenia. Obrzęki: Zwykle stosuje się 5 mg raz na dobę. W razie konieczności lekarz może zwiększać dawkę stopniowo do dawki 20 mg raz na dobę. W indywidualnych przypadkach, podawano dawki do 40 mg na dobę. Stosowanie leku Toramide u pacjentów w podeszłym wieku: Pacjenci, w podeszłym wieku nie wymagają szczególnego dostosowania dawek. Stosowanie leku Toramide u dzieci: Brak wystarczających danych dotyczących stosowania torasemidu u dzieci. W przypadku pominięcia dawki leku Toramide: W przypadku pominięcia dawki leku, należy ją przyjąć tak szybko jak jest to możliwe. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku Toramide: W razie przyjęcia większej dawki leku niż zalecana, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem, który podejmie odpowiednie leczenie. Objawem przedawkowania może być nasilone wydalanie moczu, co może prowadzić do senności, splątania, niedociśnienia tętniczego krwi i zapaści krążeniowej. Mogą także wystąpić zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego. Nie jest znana specyficzna odtrutka. Objawy przedawkowania wymagają zmniejszenia dawki lub odstawienia torasemidu przy jednoczesnym uzupełnieniu płynów i elektrolitów.