Galvus 50 mg x 56 tabl. LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
Galvus 50 mg x 56 tabl. LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!
DZIAŁANIE: Substancją czynną leku Galvus jest wildagliptyna, która należy do grupy leków zwanych ?doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi. W jaki sposób działa lek Galvus: Działanie leku Galvus polega na pobudzaniu trzustki do wytwarzania insuliny i zmniejszania wytwarzania glukagonu. Dlatego Galvus pomaga kontrolować stężenie cukru we krwi. Wykazano, że lek zmniejsza stężenie cukru we krwi, co może pomóc w zapobieganiu powikłaniom w przebiegu cukrzycy. Mimo rozpoczęcia leczenia farmakologicznego cukrzycy, ważne jest, by pacjent nadal przestrzegał odpowiedniej diety i (lub) wykonywał zalecane ćwiczenia fizyczne.
ZASTOSOWANIE: Galvus jest lekiem stosowanym w leczeniu dorosłych pacjentów z cukrzycą typu II, którym do opanowania choroby nie wystarcza stosowanie diety i wykonywanie ćwiczeń fizycznych. Galvus pomaga kontrolować stężenie cukru we krwi. Lekarz prowadzący może przepisać lek Galvus do stosowania jako jedyny lek przeciwcukrzycowy lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi, które pacjent może przyjmować, jeśli nie były wystarczająco skuteczne w kontrolowaniu stężenia cukru we krwi. Cukrzyca typu 2 jest chorobą, w której organizm nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny, bądź insulina wytwarzana przez organizm nie działa tak jak powinna. Cukrzyca może rozwinąć się również wtedy, gdy organizm wytwarza zbyt dużą ilość glukagonu. Insulina jest substancją, która pomaga zmniejszyć stężenie cukru we krwi, zwłaszcza po posiłku. Glukagon jest substancją pobudzającą wytwarzanie cukru w wątrobie i zwiększa stężenie cukru we krwi. Obie te substancje wytwarzane są w trzustce.
INTERAKCJA: Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Lekarz może zmienić dawkę leku Galvus w przypadku przyjmowania przez pacjenta innych leków (takich jak leki nazywane tiazydami, kortykosteroidami, leków stosowanych w leczeniu tarczycy, jak również określonych leków wpływających na układ nerwowy).
PRZECIWWSKAZANIA: Jeśli pacjent ma uczulenie na wildagliptynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Jeśli pacjent uważa, że może być uczulony na wildagliptynę lub którykolwiek z pozostałych składników leku Galvus, nie powinien zażywać tego leku natomiast powinien powiedzieć o tym lekarzowi.
DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE: Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Niektóre działania niepożądane wymagają natychmiastowej opieki medycznej: W razie wystąpienia następujących działań niepożądanych, należy natychmiast przerwać stosowanie leku Galvus i zwrócić się do lekarza: Obrzęk naczynioruchowy (rzadko): Do objawów należą: obrzęk twarzy, języka lub gardła, trudności w połykaniu, trudności w oddychaniu, nagłe wystąpienie wysypki lub pokrzywki. Mogą one wskazywać na reakcję zwaną ?obrzękiem naczynioruchowym?. Choroba wątroby (zapalenie wątroby) (rzadko). Do objawów należą: zażółcenie skóry i białkówek oczu, nudności, utrata apetytu lub ciemno zabarwiony mocz. Mogą one wskazywać na chorobę wątroby (zapalenie wątroby). Inne działania niepożądane: U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Galvus i metforminy wystąpiły wymienione poniżej działania niepożądane: często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów): drżenie, ból głowy, zawroty głowy, nudności, niskie stężenie glukozy we krwi; niezbyt często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów): zmęczenie. U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Galvus i sulfonylomocznika wystąpiły wymienione poniżej działania niepożądane: często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów): drżenie, ból głowy, zawroty głowy, osłabienie, niskie stężenie glukozy we krwi; niezbyt często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów): zaparcie; bardzo rzadko (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 pacjentów): ból gardła, katar. U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Galvus i glitazonu wystąpiły wymienione poniżej działania niepożądane: często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów): zwiększenie masy ciała, opuchnięte ręce, kostki lub stopy (obrzęk); niezbyt często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów): ból głowy, osłabienie, niskie stężenie glukozy we krwi. U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Galvus w monoterapii wystąpiły wymienione poniżej działania niepożądane: często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów): zawroty głowy; niezbyt często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów): ból głowy, zaparcie, opuchnięte ręce, kostki lub stopy (obrzęk), ból stawów, niskie stężenie glukozy we krwi; bardzo rzadko (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 pacjentów): ból gardła, katar, gorączka. U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Galvus, metforminy oraz sulfonylomocznika wystąpiły wymienione poniżej działania niepożądane: Często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów): zawroty głowy, drżenie, osłabienie, małe stężenie glukozy we krwi, nadmierne pocenie się. U niektórych pacjentów podczas przyjmowania leku Galvus oraz insuliny (z metforminą lub bez niej) wystąpiły wymienione poniżej działania niepożądane: Często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów): ból głowy, dreszcze, nudności (mdłości), małe stężenie glukozy we krwi, zgaga. Niezbyt często (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów): biegunka, wzdęcia. Po wprowadzeniu tego leku do obrotu, zgłaszano również występowanie następujących działań niepożądanych: częstość występowania nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): swędząca wysypka, zapalenie trzustki, miejscowe łuszczenie skóry lub powstawanie pęcherzy. Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki wykwalifikowanej w opiece nad osobami z cukrzycą.
DAWKOWANIE: Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Jaką dawkę leku przyjmować i kiedy: Dawka leku Galvus różni się w zależności od stanu pacjenta. Lekarz ustali dokładnie ile tabletek leku Galvus należy przyjąć. Maksymalna dawka dobowa wynosi 100 mg. Zazwyczaj stosowana dawka leku Galvus, to: dawka 50 mg na dobę przyjmowana jako jedna dawka rano, w przypadku stosowania leku Galvus z lekiem zwanym sulfonylomocznikiem; dawka 100 mg na dobę, przyjmowana w dawkach po 50 mg rano i 50 mg wieczorem, w przypadku stosowania leku Galvus jako jedynego leku, z lekiem nazywanym metforminą lub z glitazonem, w skojarzeniu z metforminą i sulfonylomocznikiem lub insuliną; dawka 50 mg na dobę przyjmowana rano, jeśli u pacjenta występuje umiarkowana lub ciężka choroba nerek lub jeśli pacjent jest dializowany. Jak przyjmować lek Galvus: Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Jak długo stosować Galvus: Galvus należy przyjmować codziennie, tak długo, jak to zalecił lekarz. Lekarz może zdecydować o długotrwałym leczeniu. Lekarz będzie regularnie kontrolował stan zdrowia pacjenta, sprawdzając, czy leczenie daje zamierzony wynik. Nie należy przerywać stosowania leku Galvus, chyba że zdecyduje o tym lekarz. W razie pytań o to, jak długo przyjmować ten lek, należy zwrócić się do lekarza. Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Galvus: W razie zażycia zbyt wielu tabletek Galvus lub jeśli ktoś inny zażył ten lek, należy natychmiast porozmawiać o tym z lekarzem. Pacjent może wymagać opieki medycznej. Jeśli zajdzie konieczność zgłoszenia się do gabinetu lekarskiego lub do szpitala, należy zabrać ze sobą opakowanie leku. Pominięcie zastosowania leku Galvus: Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę tego leku, należy zrobić to tak szybko, jak tylko sobie przypomni. Następnie należy przyjąć kolejną dawkę leku o zwykłej porze. Jeśli jednak zbliża się pora zażycia kolejnej dawki, należy pominąć dawkę, która nie została przyjęta. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.