Concor Cor 5mg x 28 tabl.powl. LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!

Concor Cor 5mg x 28 tabl.powl. LEK WYDAWANY NA RECEPTĘ LEKARSKĄ - TYLKO DO ODBIORU OSOBISTEGO!

DZIAŁANIE: Kardioselektywny bloker receptorów b1-adrenergicznych, nie posiadający wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej i działania błonowego. Zmniejsza pobudliwość serca, zwalnia przewodzenie w węźle przedsionkowo-komorowym i wydłuża jego refrakcję, zwalnia czynność serca i zmniejsza objętość minutową i zużycie tlenu. Obniża ciśnienie tętnicze krwi. Wywiera wpływ na aparat przykłębkowy, hamuje aktywność reninową osocza. Na ogół nie wpływa na opór oskrzelowy i efekty metaboliczne zależne od receptorów b2. Po podaniu doustnym prawie w całości jest wchłaniany z przewodu pokarmowego i jego biodostępność wynosi ok. 90%. Około 50% dawki jest metabolizowane w wątrobie i wydalane z moczem w postaci metabolitów, 50% jest wydalane z moczem w postaci nie zmienionej. T0,5 wynosi 10-12 h.

ZASTOSOWANIE: Leczenie stabilnej przewlekłej niewydolności serca o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego z ograniczoną czynnością skurczową komór (frakcja wyrzutowa 35% w ocenie echokardiograficznej), w skojarzeniu z ACE, lekami moczopędnymi oraz - w razie konieczności - glikozydami nasercowymi.

INTERAKCJA:

PRZECIWWSKAZANIA: Ostra niewydolność serca, podczas incydentów dekompensacji niewydolności serca wymagających dożylnego stosowania leków inotropowych, wstrząs kardiogenny, blok przedsionkowo-komorowy II lub III° u chorego bez rozrusznika, zespół chorego węzła zatokowego, blok zatokowo-przedsionkowy, bradykardia poniżej 60 uderzeń/min. występująca przed rozpoczęciem leczenia, niedociśnienie (ciśnienie skurczowe poniżej 100 mm Hg), ciężka astma oskrzelowa lub ciężka przewlekła obturacyjna choroba płuc, późne stadia zarostowych chorób tętnic obwodowych lub choroba Raynaud'a, nie leczony guz chromochłonny nadnerczy, kwasica metaboliczna, nadwrażliwość na bisoprolol lub którykolwiek składnik preparatu.

DZIAŁANIA NIEPORZĄDANE: Układ krążenia: uczucie marznięcia lub cierpnięcia kończyn, bradykardia, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, nasilenie niewydolności. OUN: uczucie zmęczenia, wyczerpanie, zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia snu, depresje, koszmary senne, omamy. Przewód pokarmowy: nudności, wymioty, biegunka, zaparcie. Układ oddechowy: skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub obturacyjnymi schorzeniami dróg oddechowych w wywiadzie. Skóra: reakcje nadwrażliwości (świąd, nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka). Wątroba: zwiększenie w surowicy aktywności aminotransferaz (AlAT, AspAT), zapalenie wątroby. Przemiana materii: zwiększenie stężenia trójglicerydów. Układ moczowo-płciowy: zaburzenia potencji. Uszy, nos, gardło: zaburzenia słuchu, alergiczny nieżyt nosa. Narząd wzroku: upośledzenie wydzielania łez, zapalenie spojówek. Skóra: ujawnienie się łuszczycy, pogorszenie jej przebiegu lub wywołanie wysypek łuszczycopodobnych, wypadanie włosów.

DAWKOWANIE: Lek stosuje się u pacjentów z rozpoznaną stabilną przewlekłą niewydolnością serca, u których nie występowała ostra niewydolność w ciągu ostatnich sześciu tyg. oraz u których przez co najmniej 2 ostatnie tyg. nie dokonywano zmian w sposobie leczenia choroby podstawowej. Przed zastosowaniem bisoprololu pacjent powinien być leczony ACE (lub innym lekiem rozszerzającym naczynia) w dawce optymalnej, lekiem moczopędnym oraz - w razie konieczności - glikozydem nasercowym. Leczenie należy rozpoczynać od małej dawki leku (1,25 mg), a następnie przy dobrej tolerancji zwiększać o 1,25 mg tyg. do dawki 5 mg, następnie o 2,5 mg co 4 tyg. do dawki 10 mg. Maks. zalecana dawka bisoprololu wynosi 10 mg. Po pierwszym zastosowaniu dawki 1,25 mg należy obserwować pacjenta przez około 4 h. Jeżeli konieczne jest zmniejszenie dawki, należy je również dokonywać stopniowo. Leczenie niewydolności serca bisoprololem jest z reguły długotrwałe.